In de schaduw van de grote kunstenaars blijven vaak verborgen parels. Ben Heyart, een Luxemburgse kunstschilder en tekenaar, is zo’n vergeten talent dat onze aandacht verdient. Laten we eens dieper in zijn leven en werk duiken.
Het leven van Ben Heyart
Ben Heyart werd geboren op 18 november 1927 in Luxemburg-Stad. Zijn vader, Théophile Heyart, was een spoorwegbeambte, en zijn moeder, Alice Thill, speelde een belangrijke rol in zijn vorming. Na zijn opleiding aan het Athénée en de Normaalschool vertrok hij naar Parijs om zijn artistieke roeping te volgen.
Artistieke reis
In Parijs werd Heyart opgeleid aan de École nationale supérieure des beaux-arts en de Académie Julian. Later zette hij zijn studie voort aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van Brussel. Zijn werk omvatte schilderijen, sgraffiti, inkt- en houtskooltekeningen, prenten en boekillustraties. Zijn schilderstijl evolueerde van realistisch naar een meer abstracte, geometrisch-lyrische stijl in de late jaren 1950.
Veelzijdigheid en samenwerking
Heyart was niet alleen een schilder, maar ook een ontwerper van glas-in-loodramen, mozaïeken, keramische reliëfs en wandtapijten. Hij werkte vaak samen met beeldhouwer Charles Kohl. Zijn werk werd tentoongesteld in verschillende salons en galerieën, waaronder de Cercle Artistique de Luxembourg en de Galerie d’art municipale in Esch-sur-Alzette.
Erkenning en erfenis
Heyart ontving de Prix de la Jeune Peinture Luxembourgeoise (1951) en de prestigieuze Prix Grand-Duc Adolphe (1962). Zijn kunstwerken zijn opgenomen in de collecties van het Musée National d’Histoire et d’Art en de BATartventure Collection. Ter ere van zijn 70e verjaardag werd een overzichtstentoonstelling gehouden in Villa Vauban, en er verscheen een monografie over zijn leven en werk.
Een vergeten meester
Ben Heyart is in 2009 op 81-jarige leeftijd overleden in zijn woonplaats Strassen. Zijn nalatenschap leeft voort in zijn kunstwerken en in de École Fondamentale Ben Heyart, een school die naar hem vernoemd is.
Laten we de kunstenaars, zoals Ben Heyart, blijven eren en hun bijdrage aan de kunstwereld niet vergeten.
